Prolog 1: Jak to się wszystko zaczęło...

        Słońce powoli wyłaniało się z za horyzontu. Świat czekał, opatulony mgiełką ciszy.

        - Kukurykuuuuu - zabrzmiało głośne witanie słońca przez najstarszego koguta.

        - Kukurykuuu, kukurykuuu - ponowiły okrzyk radości inne koguty. Na ten sygnał wszystkie zwierzęta i ludzie wstawali. Rozpoczęła się poranna wrzawa. Wszyscy przecierali zaspane oczy.... No, prawie wszyscy. Na dachu stodoły ktoś już od dłuższego czasu siedział. Poranny wiatr musnął fiołkowe włosy i szare futerko zwierzaczka. Długowłosa dziewczyna, która przesiadywała w takich miejscach, odwróciła oczy od swojego rysownika. Jej błyszczące jak dwie krople wody, pełne głębi i tajemniczości, fioletowe oczy skierowały się w stronę uśmiechniętej tarczy słońca. Po chwili odwróciła się na moment w przeciwnym kierunku. Spojrzała na księżyc, który chował się, by odpocząć po całonocnej wędrówce. Dziewczyna z notesem w ręce i króliczkiem usadowionym na ramieniu, zwinnym ruchem zeskoczyła z dachu stodoły. Po ukryciu swojego zeszytu w swojej kryjówce, udała się do kuchni, by przygotować dla domowników śniadanie. Wraz z posprzątaniem zajęło jej to koło trzech kwadransów, po czym wróciła na podwórze. Słysząc odgłosy koni w stajni udała się w tym kierunku, mijając stado owiec. Jej ojciec nieudolni próbował zapanować nad klaczą, która nie dawała sobie założyć siodła. 

        - Ja się nią zajmę tato. Wiesz, że tylko mnie słucha - rzekła dziewczyna podchodząc do zwierzęcia. Mężczyzna tylko pokiwał głową i wyszedł na zewnątrz. Koń jak za dotknięciem różyczki stał się potulny niczym baranek. Fioletowo-włosa dziewczyna dokończyła to co zamierzał zrobić ojciec i po chwili Nilczi była gotowa do drogi. Wróciła się jeszcze po notes i przy pomocy psów oraz swojej białej klaczy Nil'czi, wprowadziła zwierzęta na pastwisko, by mogły posilić się świeżą trawą. Wystarczyło przejść przez niemal nieuczęszczaną drogę i mały skrawek lasu, by dojść do uroczej łąki. Gdy zwierzęta zajęły się jedzeniem trawy lub piciem wody z przejrzystego strumienie, długowłosa odpoczywały w cieniu rozłożystej wierzby. Dziewczyna wyciągnęła swój blok i zaczęła coś w nim skrobać, ale po chwili jej oczy były skierowane gdzieś w martwy punkt na horyzoncie. Gdy tak siedziała poczuła na plecami czyjś oddech, nie mogła się mylić była ta jej starsza siostra.

        - Siostra, znowu skrobiesz jakieś obrazeczki? Może być przestała skrywać swój talent? - czerwone oczy zalśniły z zaciekawienia.

        - Wiesz, że nie pokazuję niczego gdy nie jest to skończone, a...

        - A ta reguła tyczy się głównie twojej twórczości - dokończyła czerwono-oka, z grymasem na twarzy. - Ale pokaż choć najmniejszy obrazek.

        - Po pierwsze niekulturalnie tak komuś przerywać w połowie zdania, tak jak ty masz w zwyczaju. A kolejną rzeczą to ciekawość to pierwszy stopień do piekła - odpowiedziała dziewczyna przyciskając do siebie swój fioletowo-biały rysownik z czarnymi i złotymi akcentami. Patrząc jednocześnie prosto w oczy siostry.

        - Ale jesteś uparta, po prostu jak osioł - dziewczyna nic na to nie odpowiedziała tylko zapatrzyła się w martwy punkt na horyzoncie i delikatnie się uśmiechnęła na wspomnienie tego porównania.

        Aaa, gadać z tobą się nie da. Wracam na gospodarstwo pomóc przy żniwach - odparła wstawiając z korzenia na którym aktualnie siedziała.

        Dziewczyna w loliciej sukience oparła się o korę drzewa. Odłożyła swoją teczkę, postanowiła pomyśleć o niedalekiej przyszłości. Za dwa tygodnie koniec wakacji, rodzice wyślą ją do miasta zakochanych. Ma tam zamieszkać w domu ciocią Amanda z jej córkami starszą Nicolą i pięcioletnią Olivią. Ciocia będzie przyjeżdżać rzadko, ale dziewczyna będzie miała okazje widywać Michaela i Kevina - swoich braci. Natomiast w szkole do której będzie uczęszczać będzie się spotykała z Rozalią i Lysandrem, których poznała przez przypadek. Było to jakoś w czasie trwania ferii zimowych... 

        ------------------------

        Witam, witam :D

        Chciałam zadać takie drobne pytanko. Przez kilka następnych rozdziałów ukaże się sporo postaci, które później nie będą miały większego znaczenia dla rozwoju akcji. I tu stawiam pytanie czy chcielibyście bym umieściła ich w zakładce bohaterów z krótkimi wyjaśnieniami kto, co i jak. Czy  wolicie bym usunęła część trzecioplanowych postaci i nie zasypywała Was górą imion, które i tak jak mówiłam najprawdopodobniej się nie pojawią (Może dam ich na końcówce bloga, albo raz na jakiś czas będzie do nich dzwonić).

        A co do rozdziału: podoba wam się trzecioosobowa forma pisania czy wolicie z perspektywy bohaterki?

        Nawiasem mówiąc nadal nie podałam imienia i to się szybko nie zmieni :P Więc jak ktoś chce to można zgadywać ;) Na zwycięzców czeka nagroda! (nie wiem jaka ale coś się wymyśli)  Oczywiście propozycji nie piszemy tu, by nie psuć innym niespodzianki :D

        Dziękuje za uwagę :)